2009, ഏപ്രിൽ 19, ഞായറാഴ്‌ച

രണ്ട് വിട പറയലുകള്‍















വിട 1 .

-----------------
അവന്‍ പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു അവളും

ആ വസന്തകാലത്തിലേക്ക് മഴനൂലുകള്‍

സംഗീതത്തിന്‍റെ ഇന്ദ്രജാലം വിരിയിക്കുമെന്നു

അവര്‍ വിശ്വസിച്ചു ....................

ഹൃദയത്തിലെയും കണ്ണുകളിലെയും പ്രണയം

ആ മഴക്കായി കാത്തിരുന്നു .....................


വസന്ത കാലത്തിലെ ഒരു വൈകുന്നേരം നേര്‍ത്ത മഴ നൂലുകള്‍

അവരുടെ മൌനത്തിലേക്ക് അലിഞ്ഞിറങ്ങി ..............

ഹൃദയങ്ങളുടെ സംവാദത്തിനപ്പുറം വാക്കുകള്‍

അന്നാദ്യമായി അവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്നു .............

കാലങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന ശബ്ദം തനിക്കരികില്‍

അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു ............

പതുക്കെ വളരെ പതുക്കെയാണ് അവള്‍ പറഞ്ഞത്

"ഞാന്‍ നടന്നകലുകയാണ് പുതിയ ഒരു വഴിയിലൂടെ

എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ ! ഞാന്‍ ചോദിച്ചത്

എന്‍റെ ഒരു സമാധാനത്തിനു വേണ്ടി ........"

അവന്‌ കണ്ണ് തുറക്കാനേ കഴിഞ്ഞില്ല .....

മഴയുടെ നനവ് അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് പടര്‍ന്നിറങ്ങി .....

"ഇല്ല ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചിരുന്നുവെങ്കില്‍ ഇപ്പോഴേ ...."

മുറിഞ്ഞു പോയ വാക്കുകളിലൂടെ അവന്‍ മഴയിലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി നടന്നു

മഴ പിന്നെയും പെയ്തുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു ...

നില്‍ക്കാത്ത മഴ .........


********************************************************

വിട 2 .
----------

വിട പറയുകയാണ്‌ അവര്‍ ; ......

' രണ്ട്‌ പേരും ' ... ചിന്തിച്ചു .

പിരിയുവാന്‍ നേരമാകുമ്പോളെന്തിന്
പതിവുകള്‍ മുടക്കുന്നു
വിട ചൊല്ലുവാനായിട്ട് ഇത്തിരി മൌനം
നമുക്കും കടമായെടുക്കാം

കരളുകള്‍ പരസ്പരം
കൈമാറി ഇത്രനാള്‍ കനവു കണ്ടില്ലേ ?.

കരയുവാന്‍ നോക്കേണ്ട .
കണ്ണുകളില്‍ ആ നിന ബാഷ്പമുണ്ടോ ?.

വിതുംബുവാന്‍ തുനിയേണ്ട .
ച്ചേതനയിലിനിയും വികാരങ്ങളുണ്ടോ ?.

ഇടവേളയില്‍ ഞാന്‍ പകര്‍ന്ന ദുഃഖങ്ങളെ
തിരികെ തന്നേക്കൂ ...

സമയമില്ലയിനിയേറെ ...
സമയമില്ലയിനിയേറെ - പിരിയുവാന്‍

ഇനിയെന്ത് ? . ബന്ധം ...

പതിവുകള്‍ വിട ചൊല്ലി

പിരിയാതിരിക്കാനായ്
'വിട' എന്നോരീ മൂക മന്ത്രം ....


*************************************
പ്രണയം മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ചു വിട പറഞ്ഞവര്‍ക്കും ,പ്രണയം ഇപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നവര്‍ക്കും ,
പുതുതായി പ്രണയിക്കുന്നവര്‍ക്കും ,പ്രണയം ഇഷ്പ്പെടുന്നവര്‍ക്കുമായ് ....ഞാന്‍ ഇതു സമര്‍പ്പിക്കുന്നു .....

സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ; നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം , കൂട്ടുകാരന്‍ ,സിജാര്‍ വടകര



Find more music like this on koottam

ഈ ലോകത്ത് ഇനി തിരിച്ചുകിട്ടാന്‍ എന്തുണ്ട് ? .


ലോകം ... ! ,
മുഷിഞ്ഞ ഡ്രസ്സ് അഴിച്ചു മാറ്റി
പുതിയത് ധരിക്കുന്ന
അതെ ലാഘവത്തോടെ
പുതുമ തേടി പായുന്ന
ഒരു പറ്റം മനുഷ്യരുടെതാണ് ...

ലോകം ... ! ,
മനസ്സ് കാണാന്‍ കഴിയാത്ത
അതിന്‍റെ സത്യം അറിവില്ലാത്ത
സ്വാര്‍ത്ഥരായ ഒരു പറ്റം മനുഷ്യ ജന്മങ്ങള്‍ ...
അവരുടെതാണീ ലോകം...

ഈ ലോകത്തിലെ ക്ഷണികമായ
ഈ ജീവിതത്തെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു .....
ആരും എന്നെ സ്നേഹിച്ചില്ലെങ്കിലും .....


ജീവിതത്തിന്‍റെ ഇടവേളകളെ വിരസമാക്കാതെ
ജല്പനങ്ങളെ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ വേണ്ടി
മാത്രം വിധിക്കപ്പെടുന്ന വാക്കുകളില്‍
കബളിക്കപ്പെട്ടവന്‍റെ ജാള്യത
എന്നെ എവിടെയൊക്കെയോ
വെറുക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിയ്ക്കുന്നു ......

തീരം തലോടുന്ന തിരമാലകള്‍
മായ്ച്ചു കളഞ്ഞ സ്നേഹം
ശബ്ദം നശിച്ചവന്റെ കീഴടങ്ങല്‍ പോലെ
മൂകമായിരിക്കുന്നു ......

ഈ ലോകത്ത് ഇനി തിരിച്ചുകിട്ടാന്‍ എന്തുണ്ട് ..... ????

ജീവിതം അങ്ങനെയൊക്കെയാണ് ...

മോഹങ്ങളൊക്കെയും പ്രതീക്ഷയുടെ
പട്ടുനൂല്‍ കൊണ്ട് പുതച്ച് .... ,
കൊണ്ട് നടക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ച്‌ .... ,
സ്വപ്നങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച്‌ .... ,

പിന്നീടെപ്പോഴോ ......... ;

ആരും കാണാതെ .... ആരോടും പറയാതെ ....
എല്ലാം തിരിച്ചെടുത്ത്‌ ... ,
കന്നുനീരിന്‍റെ നനവിനെ
കാലത്തിന്‍റെ കുസൃതിയാക്കി
കാത്തിരിപ്പിന്‍റെ നൊമ്പരങ്ങള്‍ സമ്മാനിച്ച് .... ,
പുതു വഴികള്‍ കാണിച്ച് ............... ,

ഇനിയുള്ള കാലം ........
ഉയരങ്ങളുടെ സാമ്രാജ്യം കീഴടക്കാന്‍
ഉപദേശിച്ച് .......... ,
വീണു പോയതിനോക്കെയും പുത്തന്‍ മാനങ്ങളാല്‍ ചാര്‍ത്തി
പ്രതീക്ഷയെന്ന പേര് നല്‍കി .... ,

പിന്നെയും മറ്റൊരു ലോകത്തിന്‍റെ
സുന്ദരമായ കിളിവാതിലിലൂടെ ,
കിനാവുകളിലൂടെ
വസന്തം വിരിയിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിപ്പിച്ച് ....
പരാജയങ്ങളെ ജീവിതനുഭവമാക്കി
പുതിയ പാഠങ്ങള്‍ പഠിപ്പിച്ച് ...

ഒടുവില്‍ ...

ദുഃഖങ്ങളെ ..... , കണ്ണുനീരിനെ ....., വേദനയെ .... ,
പുഞ്ചിരിയാക്കി ..... മാറ്റുന്ന
ഈ ജീവിതമെന്ന മായാജാലവും കാട്ടിത്തന്ന് ...
അങ്ങനെ.... അങ്ങനെ...... അങ്ങനെ .....

ഞാനും ... നീയും ...(കവിത)


നീ ജീവിക്കുന്നത് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
സത്യമായ താഴ്വരയിലാണ് ...........

ഞാനോ ,
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ മിഥ്യയായ
നൊമ്പരത്തിലെ അഗ്നി ജ്വാലയിലും ........

തടാകത്തിലെ കുഞ്ഞോളങ്ങളോടൊപ്പം
നൃത്തം ചെയ്യുന്ന നിന്‍റെ മനസ്സ് ശാന്തം ....

വറ്റിയ ചോരചാലുകളില്‍ വിധിയെ തിരക്കുന്ന
ഞാനോ, അസ്വസ്ഥതയുടെ തടവറയിലും ......




സ്പന്ദനം നിലച്ചുപോയോ എന്ന് ; ...
പ്രത്യക്ഷമായും , പരോക്ഷമായും
നിരീക്ഷിക്കുന്ന , പരീക്ഷിക്കുന്ന
കാഴ്ച്ചകന്മാരുടെ നിയന്ത്രണത്തിലാണ് ഞാന്‍ .....

നീയോ ,
തുവല്‍ സ്പര്‍ശത്തിലമര്‍ന്നു
ആവശ്യമായ ആനന്ദം അനുഭവിക്കുകയാണ്
വീണ്ടും …. വീണ്ടും ...…

ഓ .. എന്‍റെ ആത്മാവേ .........

എനിക്ക് നിന്നെ എന്നേ നഷ്ടപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു ....
എന്‍റെ ജീവിത വിഭ്രാന്തികള്‍
എന്നില്‍ നിന്നുയര്‍ന്നു ....
എന്നില്‍ തന്നെ മാറ്റൊലി കൊള്ളുന്നു .....

നീ എനിക്ക് എഴുതാന്‍ കഴിയാത്ത
കവിതയുടെ വേദനയാകുന്നു ......
എന്‍റെ ഹൃദയ വ്യഥയുടെ
അപാരതയില്‍ നിന്‍റെ ശബ്ദം
തുഷാരമായി അലിഞ്ഞു ചേരുമ്പോള്‍ ....

ഞാന്‍ ; ...
ജീവിതവും മരണവുമില്ലാത്ത
ഭാവനയുടെ സരോവരത്തില്‍
ഹൃദയ വീണ മീട്ടി ഭ്രാന്തമായി പാടും ......
കേള്‍ക്കാന്‍ ആരുമില്ലാതെ .......



Find more music like this on koottam

ഒടുവില്‍ , തൂലിക ചലിച്ചു നിനക്ക് വേണ്ടി (പ്രണയം)


ഒരുക്കങ്ങളും , തെയ്യാറെടുപ്പുകളും
ഇല്ലാതെ , ജീവിതത്തില്‍ ഒഴുകിയെത്തുന്ന
കുറെ സന്തോഷകരമായ ദിനങ്ങള്‍ ........
ഒടുവില്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഒളിച്ചു വെക്കാതെ
തൂലിക ചലിച്ചു നിനക്ക് വേണ്ടി ...........


നിലാവ് പെയ്യുന്ന ഈ രാത്രിയുടെ മറവില്‍
ഈ സന്ദേശം കുറിക്കുമ്പോള്‍ അറിയാതെ
മനസിലൊരു ആരാമമുതിരുന്നു ......... ..

പെയ്തൊഴിയാത്ത മഴയാണ് നീ .........
തീരരുതെന്ന് കൊതിക്കുന്ന
കവിതയാണ് ...നീ ...........

ഇട നെഞ്ഞിലുറഞ്ഞ സ്വാന്തനമാണ് നീ .......
കണ്‍ കോണില്‍ ഒലിക്കുന്ന കിനാവാണ് നീ .........
നിദ്രയില്‍ തലോടുന്ന താരാട്ടാണ് നീ .........
എന്‍റെ മരുഭൂവില്‍ തളിര്‍ത്ത
മരുപ്പച്ചയാണ്‌ നീ .............

വിദൂരതയിലും എനിക്കായ് ഉയരുന്ന
പ്രാര്‍ത്ഥനയാണ് നീ ........
കാണാതെ കണ്ട കാഴ്ചയാണ്‌ നീ .....
എത്താതെ എത്തിപ്പിടിക്കുന്ന
മോഹമാണ് ......നീ ..........

തെന്നലേ നീ എന്നെ തഴുകി തഴുകി
ദൂരേക്ക്‌ പോവുകയാണോ ................
നീ എന്നില്‍ ആരില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ത്തിയാ ; ....
സുഗന്ധമാം ... മന്ദമാരുതന്‍ ...

എന്‍റെ നെഞ്ജിലെ രോമകൂപങ്ങളില്‍
മന്ദം തഴുകി പോയതെന്തേ ..........
നിന്നിലെ തലോടല്‍ എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍
ഒരായിരം മഞ്ഞു തുള്ളികള്‍ തൂവുന്നു .........

പറയാതെ പോയ മൊഴികളും
കാണാതെ പോയ ഹൃദയ താളവും
നിനക്കായ് കാത്തിരുന്ന
സായന്തനങ്ങളും .........

മനസ്സിന്‍റെ നൊമ്പരം ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ച
ആ രാത്രികളും ...........
ഈ ജീവിതത്തില്‍
ഒരിക്കല്‍ കൂടി വന്നെത്തിയെങ്കില്‍

ഓര്‍മ്മതന്‍ മിഴിച്ചെപ്പില്‍ നിന്നും ഒരായിരം ,
മഞ്ചാടി മണികള്‍ ഉതിര്‍ന്നു വീഴുന്നു ........

പൂക്കള്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന
വാക മരത്തണലില്‍ ഞാന്‍
ഓര്‍ത്തിരുന്നത് നിന്നെയായിരുന്നു ..........
കാത്തിരുന്നത് നിന്‍റെ പദനിസ്വനം .........

കഴിഞ്ഞു പോയ ആ നല്ല നാളുകള്‍ ,
ഒരിക്കല്‍ കൂടി വന്നുവെങ്കില്‍ ........
അറിയാതെയെങ്കിലും ഞാന്‍
മോഹിച്ചു പോകുന്നു .........

വെറുതെ മൊഴിഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ക്കു
ശബ്ദമില്ലാതെ പോയത്
നിന്‍റെ മൌനത്തിന്‍റെ ശക്തി കൊണ്ടായിരുന്നോ ...?

ആശിച്ച പോലെ ഒന്നും കാണാതെ പോയതും ,
ദൂരേയ്ക്ക് നടന്നകന്നതും
നിന്‍റെ മൌനം എനിക്ക് നല്‍കിയ സ്നേഹ സമ്മാനങ്ങളായിരുന്നോ . ..?

പ്രതീക്ഷകള്‍ തണുത്തുറഞ്ഞ ഈ നിമിഷം
എവിടെയായാലും .................
ഒരിയ്ക്കലെങ്കിലും ................
ഒരു വാക്കെങ്കിലും .............
നിനക്ക് പറയാമായിരുന്നില്ലേ .....???